Kazanie na XXVII Niedzielę Zw. (5 X 2025 r.)

Kazanie na XXVII Niedzielę Zw. (5 XII 2025 r.

Drodzy Czciciele Różańca św.

Początku różańca należy szukać już w epoce egipskich pustelni i w czasach rozkwitu zakonów: augustianów, cystersów, kartuzów, kanoników regularnych, dominikanów, franciszkanów, zakonów rycerskich. Pustelnicy i pierwsi mnisi odmawiali codziennie krótkie modlitwy, które z biegiem czasu przekształciły się w odmawianie Psałterza z psalmami i maryjny. W XIII wieku Psałterz z psalmami uległ przekształceniu na odmawianie pięćdziesiąt „Ojcze nasz”, a Psałterz Najświętszej Maryi Panny przekształcono na odmawianie 150 „Zdrowaś Maryjo”. Przez wiele wieków modlitwa „Zdrowaś Maryjo” była powtórzeniem pozdrowienia Archanioła Gabriela i św. Elżbiety z Ewangelii według św. Łukasza. Te zestawy modlitw na cześć Matki Bożej zebrano pod wspólny tytuł „Rosarium”, co znaczy „Ogród różany”. Później
w ogródkach otaczających groby zakonników zaczęto sadzić róże, na znak uczestnictwa zmarłych mnichów w raju, w którym oczekuje na nich Najświętsza Maryja Panna. W starotestamentalnej księdze Syracha (39,13-14) szesnastowieczny tłumacz biblijny ks. Jakub Wujek, słowo „róża” odnosi do Matki Bożej. Gdzieindziej (w rozdz. 24,14) znajdujemy fragment o Maryi, że „wyrosła jak krzew róży
 w Jerycho”. W Meksyku, w Gwadelupe, gdzie w 1531 roku  objawiła się Indianinowi św. Juanowi don Diego, w zimie, na zmrożonym wzgórzu wyrosły kastalijskie róże. Zerwane przez Indianina Juana don Diego w jego płaszczu utkanym z włókien kaktusowych (ponczo) Maryja tak ułożyła, że gdy wysypał je przed biskupem, na płótnie ukazał się obraz Matki Bożej (do dziś cudownie działa w sanktuarium w Guadalupe – widziałem go na własne oczy). Podobnie było w czasie objawienia Matki Bożej we Francji, w La Salette (1846 r.) – była przybrana różami – ozdobione nimi były pantofelki Matki Bożej. W 1958 roku, gdy Maryja objawiła się św. Bernadecie w Lourdes (we Francji): „Jej stopy były bose, lecz przykrywały je dolne fałdy sukni, z wyjątkiem miejsca – jak opisuje św. Bernadeta – miejsca, gdzie na każdej z nich błyszczy złota róża”. W Litanii Loretańskiej jedno z wezwań brzmi: „Różo duchowna”.

Największy wkład w ukształtowanie się współczesnej postaci różańca wniósł dominikanin św. Dominik Guzman. Jemu
w 1212 roku objawiła się Matka Boża z Dzieciątkiem Jezus i podała do ręki różaniec (to objawienie jest zaznaczone na obrazie w kościele parafialnym, w bocznym ołtarzu). Od tamtej pory, rodzaj modlitwy różańcowej będzie najskuteczniejszą bronią w walce z szatanem, pomocą we wszelkich trudnościach oraz w godzinę śmierci.

Matka Boża wiele razy ukazywała się dzieciom: w 1846 roku w La Salette (Francja), w 1858 roku w Lourdes (Francja), w 1877 roku w Polsce – w Gietrzwałdzie, w 1917 roku w Fatimie (Portugalia), od czerwca 1981 roku w Medjugorie (Bośnia
i Hercegowina), w 1982 roku w Afryce – w Kibeho – w każdym
z tych objawień Matka Boża prosiła o odmawianie Różańca św. jako najskuteczniejszy sposób na nawrócenie grzeszników oraz i środek do uzyskania pokoju na świecie. Już w 1917 roku w Fatimie prosiła trójkę dzieci, by na różańcu modliły się o nawrócenie Rosji. Ta prośba (jak widzimy na przykładzie wojny w Ukrainie) jest ciągle aktualna. Na pytanie Łucji skierowane do Matki Bożej w Fatimie, „czy jej kuzyn Franciszek pójdzie do nieba?” – Maryja odpowiedziała: „Tak, ale musi odmówić wiele różańców”. Franciszek przyjął słowa Maryi poważnie, i cały czas modlił się na różańcu. W czasie II wojny światowej miały miejsce też objawienia Matki Bożej czterem dziewczynkom w niemieckim Heede. Te objawienia przypominają polski Gietrzwałd. Gdy hitlerowskie Niemcy były u szczytu opętania ideologią faszyzmu, Matka Boża powtarzała nieustanny apel: „Szczególnie odmawiajcie różaniec”. Mówiła także: „Ludzkość zlekceważyła głos Najświętszej Matki, która wcześniej o to prosiła w Fatimie, aby zachęcić wszystkich do pokuty”. Mówiła: „Przyszłam, w tej ostatniej godzinie, by upomnieć świat. Ludzie winni odwrócić się od swoich grzechów. Szczególnie należy odmawiać różaniec”. Amen.