Kazanie na III Niedzielę Adwentu (15 XII 2024 r.)

Kazanie na III Niedzielę Adwentu (15 XII 2024 r.)

BRACIA i SIOSTRY!

Wśród współczesnych Żydów, którzy nawrócili się na chrześcijaństwo byli między innymi: Edyta Stein, czyli siostra Teresa Benedykta od Krzyża (1891–1942), wybitna filozof
i fenomenolog, karmelitanka i męczennica Kościoła katolickiego, zamordowana w KL Auschwitz-Birkenau; Roman Brandstaetter (1906–1987), znakomity prozaik, poeta, dramaturg, wybitny znawca Biblii, tłumacz Shakespeare`a; profesor Izrael [Eugenio] Zolli (1881–1956), naczelny rabin Rzymu z okresu II wojny światowej; Aron [Jean-Marie] Lustiger.

Trwający przez dwa tysiące lat spór między judaizmem
i chrześcijaństwem dotyczy w istocie tego, czy Bóg Abrahama
i Mojżesza jest tym samym Bogiem, którego Chrystus nazwał Ojcem i czy Jezus miał do tego podstawę, by Go tak określać. Dla wielu Żydów takie postawienie sprawy jest nie do przyjęcia, ale są i tacy, którzy na to pytanie odpowiedzieli twierdząco. Jednym
z ważniejszych ludzi Kościoła XX wieku, którzy się do tego przekonali, był młody francuski Żyd, Aron Lustiger. Urodził się
w 1926 roku w Paryżu w rodzinie polskich Żydów z Będzina, którzy przyjechali do Francji podczas I wojny światowej. Na krótko przed wybuchem II wojny światowej rodzice wysłali go razem z młodszą siostrą Arlette dla bezpieczeństwa pod opiekę zaprzyjaźnionej rodziny katolickiej Combes’ów w Orleanie (środkowa Francja). Pod wpływem tej rodziny i ich silnej wiary czternastoletni Aron wszedł w Wielki Czwartek 1940 roku do katedry w Orleanie
i obserwując liturgię pierwszego dnia Triduum Paschalnego, przeżył duchowy przełom. Następnego dnia, w Wielki Piątek, powrócił do katedry, a po wyjściu postanowił, że zostanie katolikiem. Po intensywnym przygotowaniu przyjął chrzest z rąk biskupa Orleanu, zmieniając imię na Jean-Marie. Wkrótce potem przyjęła chrzest jego siostra. W uroczystościach chrztu wzięli udział ich rodzice, myśląc, że pomoże to dzieciom przetrwać niemiecką okupację, jednak naciskali na chłopca, by nie traktował tej decyzji poważnie Po wojnie znalazł się w „wolnej strefie” Francji. Matkę Niemcy zamordowali w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Syn rozpoczął naukę w niższym seminarium duchownym. Po wyzwoleniu Francji jego ojciec nie mógł pogodzić się z decyzją syna. Ten jednak oświadczył, że pragnie zostać księdzem, za co ojciec nie rozmawiał z nim przez dwa lata. Młody Jean-Marie studiował najpierw literaturę na Sorbonie, potem filozofię i teologię. W 1954 roku przyjął święcenia kapłańskie. Przez następne 15 lat zajmował się środowiskiem inteligencji w Paryżu oraz reewangelizował laicyzującą się Francję. W 1969 roku został proboszczem i zasłynął wówczas z kazań. W 1979 roku został biskupem Orleanu. W 1981 roku Jan Paweł II mianował go arcybiskupem Paryża i za dwa lata – kardynałem. Był po prostu gorliwym wyznawcą Chrystusa.
W każdą niedzielę  wieczorem kard. Jean-Marie wygłaszał kazania dla intelektualistów w katedrze Notre Dame w Paryżu. Środowisko francuskich Żydów odnosiło się doń na ogół
z szacunkiem. Raz jednak, w przypadku jego udziału w Drodze Krzyżowej na Wzgórzu Męczenników z krzyżem na ramionach, wystąpili przeciwko niemu krytycznie. Ochrzcił setki Żydów, którzy przyjęli jego przesłanie. Zawsze podkreślał: „Urodziłem się jako Żyd i jestem nim nadal. Dla mnie powołaniem Izraela jest niesienie światła poganom. Taka jest moja nadzieja i wierzę, że właśnie chrześcijaństwo jest wypełnieniem tej misji. Był bliskim współpracownikiem papieża św. Jana Pawła II. Brał udział w jego pielgrzymce do Polski w 1993 roku. W 1997 roku zorganizował XII Światowe Dni Młodzieży w Paryżu. Z powodu stanu zdrowia w 2005 roku zrezygnował z funkcji arcybiskupa Paryża. Zmarł w 2007 roku w wieku 81 lat. W dzisiejszej Ewangelii słyszymy słowa św. Jana Chrzciciela: „Lecz idzie mocniejszy ode mnie”. Kardynał z Paryża był doskonałym przykładem „potęgi nawrócenia” Tego, który „chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem”. Na razie nie sprawdza się na naszej niedawno wybierzmowanej młodzieży! Am