Kazanie na XXXII (10 XI 2024 r.)

Kazanie na XXXII Niedzielę Zw. (10 XI 2024 r.)

BRACIA i SIOSTRY! (wdowi grosz)

Kolekta mszalna stanowi ważną część sprawowanej przez Kościół liturgii. Zostaje ona zawsze przeznaczona na potrzeby Kościoła, czyli wspólnoty wierzących. Składane ofiary przekazywane są na potrzeby kultu, działalność misyjną, charytatywną, utrzymanie seminariów, budynków parafialnych, ich ubezpieczenie, podatki, cele ogólnodiecezjalne i ogólnokościelne.

Ośrodkiem życia religijnego parafii jest kościół. Ciągła troska
nakazuje parafianom i księdzu proboszczowi zwrócić uwagę na jego bezpieczeństwo, wyposażenie, piękno architektury, rzeźby, malarstwa. Zabytkowe dziedzictwo kościoła parafialnego jednak
z biegiem czasu ulega uszkodzeniom. To piękno bywa bowiem bezbronne i potrzebuje naszej pomocy. Aby zachować to zranione  barokowe dziedzictwo kościoła parafialnego wierni odnawiają swój obiekt parafialny dzięki datkom. Z nich, dzięki uprawnionym konserwatorom dzieł sztuki, mogą przeprowadzić prace konserwatorskie i restauratorskie zabytków. Jak napisał ks. prof. Janusz Stanisław Pasierb z Pelplina: „Dla człowieka, który kocha sztukę i jest jej wdzięczny za to, co mu ona daje, ochrona zabytków jest prostą konsekwencją i jakby spłacaniem długu”. Malarz Herman Han podpisując umowę z opatem na namalowanie głównego obrazu (5 m - wys. i 3 m. szer.) w ołtarzu głównym na własnoręczne wykonanie (wedle pomysłu opata), malowidła "Koronacja Matki Bożej przez Trójcę Św." uczyni to w zamian za 1200 florenów płatnych ratami, "dobrego konia, dwie krowy, dwa wieprz, dwanaście baranów, piętnaście gęsi, czterdzieści kur, trzydzieści korców (1 korzec = 128 kg) żyta, czterdzieści korców (przeszło 5 tys. kg) owsa, dwadzieścia korców jęczmienia, pięć korców grochu, trzy sądki masła i cztery beczki piwa", które wyrabiali cystersi. Miłość do zabytków znajdujących się pod naszą opieką może wymagać pewnych ofiar. I wcale nie chodzi o wielkość czynu, ale zależy od możliwości dającego i intencji. Ofiara pieniężna, którą składamy na tacę powinna być darem z serca. Z dzisiejszej Ewangelii wiemy, że Chrystus ocenił „wdowi grosz” jako hojny, a nawet większy datek od tego, który dawali bogaci – ich datek wcale nie uzyskał takiej oceny. O datku wdowy Chrystus powiedział: „Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie”. „Kto skąpo sieje, ten skąpo zbiera, kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie”. Albo: „Jaka wiara, taka ofiara”. Amen.