Świętych Piotra i Pawła (29 VI 2024 r.)
BRACIA i SIOSTRY!
Wspominamy świętych apostołów Piotra i Pawła. Św. Piotr, rybak z Galilei. Jego brat Andrzej „przyprowadził go do Jezusa”,
o którym słyszał prawdopodobnie od Jana Chrzciciela. Piotr, porzuciwszy rodzinę i wszystko, co posiadał, aby pójść za Jezusem. Chrystus nazwał go "skałą, na której zbuduje Kościół”. Po zmartwychwstaniu powierzył mu władzę nad Kościołem i został pierwszym papieżem. Po wniebowstąpieniu Jezusa Piotr zaczął swoją pracę jako Głowa Kościoła. Przez 25 lat św. Piotr mieszkał
w Rzymie. Był założycielem i pierwszym biskupem tamtejszego Kościoła. W roku 67 został ukrzyżowany podczas prześladowań cesarza Nerona – głową w dół, gdyż nie czuł się godny umierać jak Chrystus.
Św. Paweł, niestrudzony apostoł pogan, doznał nawrócenia
w drodze do Damaszku. Ochrzciwszy się podróżował po Palestynie. Naraziwszy się Żydom, wiele razy musiał przed nimi uciekać. Odbył trzy podróże apostolskie, m.in. na Cypr, do Azji Mniejszej, do Antiochii, Efezu (dzisiejsza Turcja). Gdy wrócił do Jerozolimy został zaatakowany przez Żydów, którzy następnie więzili go przez dwa lata w Cezarei. Potem został przewieziony do Rzymu. Uwolniony, odbył podróż do Hiszpanii i wrócił ponownie do Rzymu. Tu ponownie go uwięziono i w roku 67 został skazany na śmierć przez ścięcie mieczem.
Święci Piotr i Paweł bardzo różnili się od siebie, mieli różne charaktery i temperamenty. Paweł był człowiekiem wykształconym, napisał sporo listów do pierwszych gmin chrześcijańskich.
Piotrowi męczeństwo przepowiedział sam Zbawiciel: Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze. Ich śmierć była uwielbieniem Boga, gdyż, jak czytamy w psalmie: Drogocenna jest w oczach Pana śmierć Jego czcicieli. Amen.