Kazanie na XI Niedzielę Zw. (16 VI 2024 r.)

Kazanie na XI Niedzielę Zw. (16 VI 2024 r.)

Lecz wsiane w ziemię, wyrasta i staje się większe.

BRACIA i SIOSTRY!

W 1812 roku 3-letni Louis Braille uległ wypadkowi w fabryce ojca. W wyniku doznanych obrażeń stracił całkowicie wzrok. Gdy osiągnął wiek szkolny, rodzice posłali go do szkoły dla niewidomych w Paryżu. W tamtym czasie niewidomi uczniowie korzystali
z olbrzymich książek pisanych dużymi wypukłymi literami. Czytanie takiej książki było trudne i pochłaniało wiele czasu. Pewnego dnia szkołę odwiedził emerytowany oficer Charles Barbier, zapoznając uczniów z pismem, które nazywał „nocne pisanie”. Był to system zapisu stosowany przez armię francuską
w czasie nocnych walk. Służył on do komunikowania się żołnierzy w ciemności, bez konieczności używania światła. Informacja była zapisywana za pomocą wyciętych według specjalnego kodu otworów w kartce. Znając ten kod, palcami odczytywano zapisane słowa. Oczywiście, w tym systemie zapisu można było przekazać tylko bardzo krótką informację. Młody Louis Braill był zafascynowany tym sposobem zapisu informacji, służący niewidomym. Postanowił jednak uprościć kod „nocnego pisania” i zamiast otworów w kartce papieru, zastosował wypukłe kropki. Dla ludzi niewidomych był to wspaniały wynalazek. Jednak za życia Braile’a prawie nikt się tym nie zainteresował. Dopiero po jego śmierci pismo Braille’a zaczęło błyskawicznie się rozprzestrzeniać.

Chrystus mówi w dzisiejszej Ewangelii o zasianiu maleńkiego ziarna gorczycy. Z tego maleńkiego ziarnka gorczycy w bardzo krótkim czasie wyrósł duży krzew, w gałęziach którego ptaki zakładają swoje gniazda. Podobnie jest z królestwem Bożym, które dopiero po śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa rozwinęło się dynamicznie. I tak jest do dnia dzisiejszego, jak ze znanym obecnie na całym świecie pismem Braill’a służące niewidomym. Amen.