Kazanie na IV Niedzielę Wielkanocy (21 IV 2024 r.)

Kazanie na IV Niedzielę Wielkanocy (21 IV 2024 r.)

Ja jestem Dobrym Pasterzem

BRACIA i SIOSTRY!

Ks. prałat Zygmunt Trybowski urodził się w 1937 roku
w Luzinie koło Wejherowa, w naszej dawnej diecezji chełmińskiej. W 1963 roku przyjął święcenia kapłańskie w Pelplinie. Zmarł
w 2002 roku jako proboszcz i budowniczy kościoła w Bydgoszczy-Fordonie (też wówczas nasza diecezja chełmińska). W ubiegłym roku zainaugurowany został wstępny etap procesu wyniesienia tego kapłana na ołtarze. W nowej dzielnicy Bydgoszczy, Fordonie,
w naszej dawnej diecezji chełmińskiej, 40 lat temu, był budowniczym nowego kościoła i tworzył od podstaw wspólnotę parafialną. Był zwykłym, pracowitym i rozmodlonym kapłanem.
W duszpasterskiej posłudze wcielał w życie wizję Kościoła według Soboru Watykańskiego II. Założył w parafii ponad 30 różnych wspólnot świeckich, których zaistnienie aprobował swym autorytetem. Bardzo często prosił wiernych: Pomódl się, abym był lepszym księdzem. Cieszyło go każde dobro. Bardzo mężnie
i spokojnie znosił cierpienia związane z chorobą nowotworową, którą ofiarował za pewnego kapłana zagrożonego odejściem ze stanu duchownego i uratował go. Ks. Trybowski zmarł w wieku 75 lat
i jest pochowany w Bydgoszczy-Fordonie, obok kościoła, którego był budowniczym w trudnych czasach komunizmu. Jeden z księży doktorantów ks. prof. Jana Perszona (też pochodzącego z Luzina) napisał o księdzu Trybowskim rozprawę doktorską. Ja miałem szczęście spotkać kilka razy świątobliwego proboszcza z Fordonu, gdy odwiedzał w seminarium swojego ziomka, kleryka Jana Perszona z Luzina, a ja wówczas z Perszonem dwukrotnie mieszkałem w seminarium w Pelplinie.

Święty proboszcz z Ars (Francja), ks. Jan Maria Vianney mówił: Nie znajdziecie żadnego dobra, które pochodzi od Boga, żeby za nim nie stał kapłan. Spróbujcie wyspowiadać się przed Matką Bożą albo przed którymś z Aniołów. Rozgrzeszą was? Nie! Czy mogą dać wam Ciało i Krew Pańską? Nie! Najświętsza Maryja Panna nie ma władzy sprowadzenia swego Syna do hostii. Choćby stanęło przed wami dwustu Aniołów, nie mają oni władzy odpuszczenia wam grzechów. Kapłaństwo jest naprawdę czymś bardzo wielkim. Kapłan zrozumie siebie dobrze dopiero w niebie. – mówił św. Jan Vianney – Gdybyśmy rozumieli na ziemi czym jest kapłaństwo, umarlibyśmy nie z przejęcia, lecz z miłości. Po Bogu kapłan jest najważniejszy! Zostawcie parafię bez kapłana przez dwadzieścia lat, a zaczną w niej adorować cielca. Kiedy ktoś chce zniszczyć religię, najpierw atakuje kapłanów i biskupów – mówił.

Do kapłaństwa Pan Jezus powołuje ludzi słabych i grzesznych. W ich sercach składa święty dar sakramentu kapłaństwa. Św. Paweł napisał: Przechowujemy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas.  (2 Kor 4,7). Owa przeogromna moc Boga ujawnia się w posłudze kapłańskiej, szczególnie podczas sprawowania sakramentów pokuty
i Eucharystii. Wielkość kapłana zasadza się na tym, że on jako jedyny ma władzę kluczy, czyli moc wybawiania grzeszników
z piekła, uczynienia ich godnymi raju i przekształcenia ich
z niewolników szatana w dzieci Boże. Męka, śmierć
i zmartwychwstanie Chrystusa uobecniają się podczas sprawowania tych sakramentów dzięki świętej władzy otrzymanej w sakramencie święceń. Pan Jezus posługuje się jego rękoma i jego głosem. Amen.