Kazanie na XX Niedzielę Zw. (14 VIII 2022 r.)

Kazanie na XX Niedzielę Zw. (14 VIII 2022 r.)

BRACIA i SIOSTRY!

Każdy zna historię statku „Titanic”. W swój pierwszy rejs (i jak się okazało – ostatni) wypłynął 10 kwietnia 1912 roku. Płynął z Londynu do Nowego Jorku. Zatonął po zderzeniu z górą lodową. Wśród 1500 ofiar tej katastrofy było czterech księży. Był wśród nich też polski duchowny, 27-letni ks. Józef Montwiłł. Trafił na pokład „Titanica”, uciekając przed reżimem carskiej Rosji. Wbrew  rosyjskim władzom ochrzcił dziecko i wyspowiadał jego rodziców. Pochodził z guberni suwalskiej. Na początku 1912 roku ks. Montwiłł wyjechał do Londynu. Tam mieszkał jego krewny, ks. Matułajtys i brat Piotr. Oni zorganizowali dla niego zbiórkę pieniędzy na bilet do Nowego Jorku, by w Ameryce mógł wydać drukiem 600 rękopisów pieśni litewskich. W kraju nie mógł tego zrobić. Gdy znalazł się na statku, napisał do przyjaciół: Ten statek – co za olbrzym. Czegoś podobnego nie wyobrażałem sobie. Co za przepych. W dniu, w którym „Titanic” uderzył w górę lodową, ks. Montwiłł odprawiał jeszcze mszę. Nie wsiadł do szalupy ratunkowej. Odstąpił swoje miejsce innej osobie. Do końca odmawiał różaniec, spowiadał i udzielał rozgrzeszenia. Wraz z nim utonęli dwaj inni obecni na statku duchowni. Pozostali wierni do końca kapłaństwu. Można powiedzieć, że ich biodra były przepasane. Obraz przepasanych bioder to znak gotowości do pracy albo do podróży. Słowa Jezusa przypominają nam dzisiaj, aby każdego dnia być gotowym przyjąć Boga i zdać Mu rachunek ze swego życia, gdy przyjdzie niespodziewanie. Czuwam, mówił Jan Paweł II do młodzieży na Jasnej Górze w roku 1991, to znaczy, że nie zagłuszam sumienia, nie zniekształcam. Nazywam po imieniu dobro i zło, a nie zamazuję. Ja dziś często słyszę, że to jest jego „partner”, „partnerka”. Albo: „kochający inaczej”, wynaturzenie? Cóż to znaczy, jak nie to, że żyją w cudzołóstwie? A, gdzie sakrament małżeństwa? A gdyby Pan dzisiaj przyszedł po nich? Przykazania się nie zmieniły! Amen.