Kazanie podczas mszy z okazji 90-lecia OSP Wielki Garc (28.05.2022 r.)

90. rocznica powstania OSP w Wielkim Garcu (28.05.2022 r.)

Drodzy strażacy!

Strażaków nazywa się też rycerzami św. Floriana, co oznacza cześć dla patrona, wyrażającą się w wiernym wypełnianiu przykazania miłości, niesieniu pomocy bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi. Św. Florian był oficerem w wojsku rzymskim. Jego legion stacjonował najpierw we Włoszech, a potem na terenie dzisiejszej Austrii. W 304 roku, za panowania cesarza Dioklecjana, wybuchło kolejne wielkie prześladowanie chrześcijan. Aresztowano m.in. 40. żołnierzy z legionu Floriana za nieoddanie boskiej czci cezarowi. Florian, także chrześcijanin, wstawił się za nimi u namiestnika prowincji, Akwilina, lecz nic nie osiągnął. Przeciwnie, wszyscy po torturach zginęli. Florianowi, ku większemu pohańbieniu, namiestnik kazał po torturach uwiązać kamień u szyi i wrzucić go do rzeki. Gdy woda wydała ciało, pogrzebano je z wielką czcią. Po pewnym czasie nad grobem Floriana zaczęły się dziać cuda. Później, gdy rzymscy mieszkańcy musieli opuścić ten teren w obliczu nawały dzikich plemion, zabrali ze sobą jego relikwie do Italii. W drugiej połowie XII wieku, na prośbę krakowskiego biskupa Gedeona i księcia Kazimierza Sprawiedliwego, papież Lucjusz III postanowił  przekazać część relikwii św. Floriana do Krakowa, których jedna część znalazła się w katedrze na Wawelu, a druga część w kolegiacie na Kleparzu. Gdy w 1528 roku groźny pożar strawił sporą część Krakowa, a na Kleparzu cudownie ocalał jedynie kościół św. Floriana, wydarzenie to odczytano jako znak jego szczególnej interwencji. Od tego momentu figury męczennika zaczęły pojawiać się w bramach miejskich, rynkach i domach. Patronował też wszystkim osobom i ekipom walczącym z pożarami – te były bowiem największą plagą ówczesnych, w większości jeszcze drewnianych miast. Również w czasach współczesnych przyzywamy jego pomocy. Tak też czynią od 90-ciu lat strażacy, ochotnicy  w Wielkim Garcu, którzy dziś obchodzą swój 90-letni jubileusz strażacki.

Ochotnicza Straż Pożarna w Wielkim Garcu powstała w 1932 roku. Jej założycielami byli tutejsi niemieccy ziemianie oraz Polak Teofil Brzozowski. Pierwszym komendantem był miejscowy kowal Aleksander Pulkowski. Jego następcą był natomiast Franciszek Wojtaś. Prezesami zostali kolejno: Stanisław Kriegel, Józef Krygel, Stanisław Banach, Kazimierz Cabaj, Władysław Myrda i obecnie młodszy kapitan Michał Myrda. Wśród ostatnich naczelników należy wymienić Mariana Kroka i Kazimierza Bednarczyka. 2-go maja 1992 roku, w 60. rocz. powstania OSP, osobiście i uroczyście poświęciłem sztandar dla tutejszej OSP.

Nasi strażacy od zawsze uczestniczą w budowaniu polskiej kultury, pełnią wieloletnią służbę na rzecz lokalnej społeczności, w służbie tym, którym nieustannie grozi utrata zdrowia, życia i mienia. Należy w tym miejscu podkreślić związki strażaków z Kościołem, bo przecież wyrośli oni ze społeczności, której wiara towarzyszyła na co dzień, od urodzenia aż do śmierci. Stąd też na ich strażackim  sztandarze znajduje się wizerunek św. Floriana.

Należy podkreślić, że Ochotnicza Straż Pożarna z Wielkiego Garca jest formacją, która spełnia szczególną funkcję w wiejskiej parafii. Jej członkowie uczą się nie tylko opanowania, dyscypliny i zachowania w sytuacjach niecodziennych, ale pielęgnują także szlachetne idee angażowania się w życie parafii. Widać ich podczas wszystkich ważnych uroczystości religijnych, pełnią wartę honorową przy Grobach Pańskich w Wielki Piątek i Wielką Sobotę przed Wielkanocą, biorą udział w procesji Bożego Ciała, budują ołtarz przy wiejskiej remizie w Wielkim Garcu. Strażacy wiele razy obcinali niebezpiecznie zwisające gałęzie drzew przy kościele i na cmentarzu parafialnym. Jak często powtarza miejscowy proboszcz: na nich zawsze można liczyć! Niech ten dzisiejszy jubileusz, połączony z uroczystą mszą św., będzie dalszym umocnieniem w tej ochotniczej ciężkiej i niebezpiecznej służbie, a wasz święty patron, niech was chroni przed niebezpieczeństwami. Amen.