Kazanie na II Niedzielę W. Postu (20 III 2022 r.)

Kazanie na II Niedzielę W. Postu (13 III 2022 r.)

BRACIA i SIOSTRY!

Oto świadectwo Katarzyny. Mówi: „Gdy miałam 24 lata, moje życie wywróciło się. Straciłam zdrowie. Potem zwolniono mnie z pracy i nie skończyłam studiów. Wiele cierpiałam i zraniłam wiele osób, bo nie bardzo radziłam sobie z tym wszystkim, co się działo. Znalazłam się znowu w szpitalu. Wtedy obraziłam się na Boga. Nastąpił wielki kryzys mojej wiary. Przestałam chodzić do kościoła i modlić się. Moje życie stało się wielką pustką. Jednak Jezus mnie szukał. Zdarzyło się, że moja siostra, po urodzeniu dziecko poprosiła mnie, abym została matką chrzestną. Nie mogłam jej odmówić. Byłam zmuszona pójść do spowiedzi. Potem musiałam być na mszy św. połączonej z chrzcinami. Po przyjęciu Komunii św. uklękłam i nieoczekiwanie doszło do mojego nawrócenia.

Bóg, jakby powiedział mi: Ja ciebie bardzo kocham. Było to mniej więcej tak, jak opisuje dzisiejsze słowo Boże: Zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie”. Wszyscy uczestnicy Eucharystii powinni przemieniać swoje serca. Jeśli tak się nie dzieje, przyjmowanie Komunii św. będzie bezowocne, a wiara stanie się takim strojem pierwszokomunijnym. Wiara nie może być jednorazowym aktem zewnętrznym. Nasza wiara musi być dalej pielęgnowana, a nie, że do bierzmowania nie można już ich dostać! Amen.