Kazanie na III Niedzielę Zwykłą (23 I 2022 r.)

Niedziela Modlitw o Jedność chrześcijan (23 I 2022 r.)

DRODZY CHRZEŚCIJANIE!

Chrześcijanie są podzieleni na różne Kościoły. Obecnie wyróżniamy trzy główne nurty chrześcijaństwa: katolicyzm, prawosławie, protestantyzm. Prawosławni odłączyli się w XI wieku, protestanci w wieku XVI.

Już pierwsi chrześcijanie odrzucili stanowczo wszelki kompromis z pogaństwem. Było to powodem ich prześladowania – do śmierci męczeńskiej włącznie. Następnie wśród chrześcijan pojawiały się różne herezje. Dotyczyły przede wszystkim: natury Trójcy Świętej, boskości Jezusa Chrystusa, boskości Maryi. Herezje te były zwalczane „na bieżąco” przez biskupów, kaznodziejów, teologów, papieży, zwoływane synody i sobory (NiKoEfChalKoKoNiKo oraz Trydencki i dwa Watykańskie). Pierwsza z wielkich herezji, której Kościół katolicki musiał stawić czoło był arianizm. Ariusz (ur. II poł. III w.) twierdził, że prawdziwym Bogiem jest Ojciec, Jezus zaś jako Syn jest „tworem” Ojca, który Go powołał do życia z nicości. Mimo, że synod w Afryce potępił poglądy Ariusza, a on sam został  ekskomunikowany, to herezja ta przetrwała do dzisiaj (Kościoły antytrynitarne).  Arianizm w Polsce pojawił się wraz z ruchem reformatorskim, którego przedstawicielem był znany nam ksiądz i pisarz Andrzej Frycz Modrzewski (żył w XVI w., - na pracę duszpasterską nie miał czasu, bo zajmował się pisaniem). Zwalczał go biskup warmiński Stanisław Hozjusz (od 1561 roku kardynał). Natomiast inny wielki uczony, kanonik warmiński Mikołaj Kopernik, potępił reformację. Reformację zapoczątkował w Niemczech w 1517 roku Marcin Luter. Luteranie (protestanci) uznają jedynie: chrzest, pokutę i Eucharystię (ale bez przeistoczenia, bo bez kapłana, który by miał święcenia – jest to jedynie: „wspomnienie” Ostatniej Wieczerzy). To, że Luter wystąpił ze swymi dziewięćdziesięcioma pięcioma tezami, było też winą słabego w tym czasie papieża Leona X, który  kontynuował budowę nowej bazyliki św. Piotra w Rzymie, przyjmując środki pieniężne w zamian za odpusty (i to jest prawda, ale miał jeszcze inne grzechy, które padły na dramatyczny kryzys Kościoła w Niemczech). Luteranie dotarli do Polski – również do naszej parafii, gdzie zajęli kościół w Wielkim Garcu aż na 50 lat. W  1596 roku biskup włocławski Hieronim Rozrażewski odebrał luteranom kościół w Garcu i na nowo go poświęcił. Do Polski dotarli też inni przedstawiciele reformacji – kalwini (założył ich Jan Kalwin – hugenota z Francji, teolog protestancki, prawnik, słynny kaznodzieja, żonaty, pisarz).  Zagorzałymi kalwinami w Polsce w XVI wieku byli m.in.: Mikołaj Rej, książę Mikołaj Radziwiłł (zwany „Czarnym”).

Lewe skrzydło reformacji to Baptyści i Anabaptyści, którzy na pierwszy plan wysuwali powtórny chrzest dorosłych. Z Anabaptystów wywodzą się Mennonici – grupa skupiona wokół kaznodziei Mennona Somonsa (zmarł w połowie XVI wieku). Byli najpierw w Szwajcarii, stamtąd uciekli do Holandii i Niemczech. Do Polski i nad Wisłę dotarli już w XVI wieku, by meliorować Żuławy i brzegi Wisły. Ale też w Polsce istniała szeroka tolerancja religijna – od 1573 roku.

Nas interesują jeszcze Zielonoświątkowcy. Oni wywodzą się właśnie od wspomnianych Babtystów. Ruch ten narodził się w USA. Głoszą idę zjednoczenia wszystkich chrześcijan. Domagają się powszechnej ewangelizacji. Nie uznają (niestety) Eucharystii. Świadkowie Jehowy – to jest sekta, a raczej duża organizacja wyznaniowa, wywodząca się z USA z połowy XIX wieku. Ich doktryna odrzuca Trójcę Świętą. Ich bóg nazywa się Jehowa.

Na koniec: tylko chrześcijanie zjednoczeni w wyznawaniu Chrystusa stają się znakiem jedności, której pragnie Bóg. Niech zatem kolejny Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan ożywi naszą modlitwę o jedność wyznawców Chrystusa, aby byli jedno, aby świat uwierzył. Amen.