Kazanie na XXVIII Niedzielę Zwykłą (10 X 2021 r.)

Kazanie na XXVIII Niedzielę Zwykłą (10 X 2021 r.)

Dobra duchowe posiadają zawsze wyższą wartość niż dobra materialne. Jednakże troska o dobra duchowe jest możliwa – jak piszę w mojej książce o czynieniu dobra – gdy człowiekowi nie brakuje podstawowych dóbr doczesnych: jedzenia, ubrania, mieszkania. Ich brak może być negatywnie dotkliwy, jeżeli walka o przetrwanie pochłonie człowieka bez reszty, z pominięciem dobra duchowego. Wczesnochrześcijański pisarz Klemens Aleksandryjski (zmarł w 215 roku) napisał traktat o stosunku chrześcijan do dóbr materialnych pt. Który człowiek bogaty może być zbawiony? Podaje w nim: Człowiek, któremu brak rzeczy koniecznych do życia, musi załamać się na duchu i porzucić swoje szlachetne dążenia; będzie natomiast się starał zdobyć to, co jest mu nieodzownie potrzebne, nie bacząc, w jaki sposób i od kogo. Pisze też: Jaka wspólnota pozostałby, gdyby nikt nic nie miał? Czyli: jeżeli nie będziemy mieć pieniędzy, to nie pomożemy innym. Samo ubóstwo (o którym mówi Jezus w dzisiejszej Ewangelii) nie zawsze jest czymś pozytywnym. Gdy bowiem dysponujemy jakimiś dobrami, wtedy możemy wesprzeć innych. Jezus też korzystał z pieniędzy. W Starym Testamencie bogactwo uważano za moralnie dobre, a nawet za szczególny znak błogosławieństwa. Chrystus ostrzega przed chciwością. Mimo, że za najwyższą wartość uważał Królestwo Boże, nie potępiał bogactwa, choć sugerował, że może ono stwarzać przeszkodę w jego zdobyciu. Wracając do wspomnianego Klemensa Aleksandryjskiego (zob. s. 69 mojej książki) napisał: O ile to jest bardziej szlachetne czynić dobrze licznym niż żyć w bogactwie. Należałoby uznać, że własnością człowieka jest to, co jest niezbędne do życia. Natomiast to, co już przekracza rzeczy konieczne, jest własnością wszystkich. Jest zdania, że należy koniecznie podzielić się swym bogactwem. Doskonałą okazją udzielenia pomocy na rzecz dobra wspólnego, którym jest Kościół, jest kolekta mszalna czy dzisiejsza zbiórka.