Kazanie na Niedzielę Miłosierdzia Bożego (8 IV 2018 r.)

Niedziela Miłosierdzia Bożego – 2018 rok
O KRWI I WODO, KTÓRAŚ WYTRYSNĘŁA Z NSPJ..

            Pan Jezus zwrócił się do św. siostry Faustyny, aby zostało ustanowione (dzisiejsze) święto Miłosierdzia Bożego. Podyktował jej „Koronkę do Miłosierdzia Bożego”. Przypomniał godzinę swojej śmierci (o 15-tej) i nakazał ją czcić. Wreszcie domagał się namalowania obrazu, na którym z Jego boku wypływają dwa promienie: biały i czerwony, przypominające Jego Krew i Wodę. Dwa zdroje miłosierdzia, jakimi są Krew i Woda, odwołują się do wydarzenia przebicia boku Chrystusa, które miało miejsce po Jego śmierci. Wówczas jeden z żołnierzy przebił włócznią Jego bok i „natychmiast wypłynęła krew i woda”. Krew i Woda Zbawiciela dana została po to, aby móc wraz ze Zbawicielem składać ją w ofierze za dusze. Należy Ją czcić, wielbić i adorować, gdyż jest ceną odkupienia. W Częstochowie jest sanktuarium z Krwią Jezusa, gdzie to się czyni w sposób szczególny. Jest tam też zakon: Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa (mają także dom rekolekcyjno-formacyjny w Swarzewie). Dar Krwi i Wody Chrystusowej nie był obcy w doświadczeniu chrześcijańskim. Wpisuje się on w istotę Serca Jezusa. Chrześcijanie piją Ją w czasie mszy św., adorują, czczą Ją, odmawiając m.in. „Litanię do Najświętszego Serca Jezusowego”, „Litanię do Przenajdroższej Krwi Pańskiej” czy „Koronkę do Przenajdroższej Krwi Pańskiej”. Przykładem szczególnego zanurzenia duchowego we Krwi i Wodzie były w średniowieczu mistyczki z klasztoru w Helfie, również święte:  Mechtylda, Gertruda, Katarzyna Sieneńska i św. Maria Magdalena de Pazzi. W Polsce praktykę duchowego zanurzania w Krwi Pańskiej stosował świątobliwy i uczony zakonnik (jezuita) Kacper Drużbicki. Najbardziej znaną formą wykorzystania Chrystusowej Krwi i Wody okazała się modlitwa „Duszo Chrystusowa”, przypisywana św. Ignacemu z Loyoli. Najwięcej o Krwi i Wodzie pisała św. siostra Faustyna Kowalska, a po niej bł. ks. Michał Sopoćko. W „Koronce do Miłosierdzia Bożego” Krew i Wodę zaleca się czcić poprzez zaufanie: „O Krwi i Wodo, któraś wytrysnęła z Najświętszego Serca Jezusowego jako zdrój miłosierdzia dla nas, ufamy Tobie”. Jest to Akt nie tylko  nawiązujący do wydarzenia przebitego boku Zbawiciela, ale uwielbienia Miłości miłosiernej w tych obydwóch zdrojach miłosierdzia Krwi i Wody. Posiadają One prawdziwą wartość, która oczyszcza, ożywia, leczy i ocala grzeszników. Nikt z nas ludzi nie jest czysty. Każdy powinien zwracać się do Chrystusowego miłosierdzia we wspomnianym Akcie „Koronki” i mówić: „Ufamy Tobie!” Ale przy tym nie zapominając o najważniejszym darze, jakim jest sakrament pokuty i pojednania. Aktowi zaufania musi towarzyszyć skrucha serca, otwierająca się na miłość Bożą. Wówczas strumień Wody obmywa i oczyszcza dusze. Natomiast strumień Krwi Najświętszej uświęca oczyszczone dusze i upodabnia do Boga Ojca i Stwórcy, otwierając serca w wierze i miłości. Skutki tych uświęcających działań zależą od dyspozycji duchowej tego, kto po ten dar sięga, jak również tych, którzy mają być nim objęci. Dlatego niezbędna jest tu wiara. Chodzi o to, żeby oddalić niebezpieczeństwo przekształcenia Aktu w powierzchowną dewocję – w zwykłe tzw. „klepanie koronki”. Oczywiście z tego daru Krwi i Wody można korzystać wielokrotnie i bez ograniczeń. Czynimy to na drodze uświęcenia osobistego i zbawienia innych, zagrożonych przez zło braci i sióstr. Jest czymś w rodzaju modlitwy wstawienniczej. Jego święta Krew pomaga mu przejść nad rozwierającą się przepaścią zła. Chcąc uratować człowieka od doczesnej i duchowej śmierci, zagrażającej dzisiaj ludzkości – ten Akt jest dla ludzi szansą i pogłębieniem rozumienia bycia chrześcijaninem oraz lepszego wykorzystania sakramentu Eucharystii i pokuty. W sakramencie Eucharystii chrześcijanin spożywa Ciało Jezusa i pije Jego Krew. Jest zjednoczony ze Zbawicielem i wpływa skutecznie na świętość własną oraz innych. Krew daje życie wieczne, a msza św. jest jak transfuzja, bo w naszych żyłach płynie Chrystusowa Krew. Dar Krwi i Wody daje nadzieję zbawienia tym, którzy są niepojednani z Bogiem jeszcze w ostatniej godzinie ziemskiego życia. Krew i Woda może pomóc okazać im skruchę i otworzyć się na Boże miłosierdzie, także tych, którzy znajdują się jeszcze w czyśćcu.