Kazanie na XII Niedzielę Zwykłą (21 VI 2020 r.)

Kazanie na XII Niedzielę Zwykłą (21 VI 2020 r.)

Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą

BRACIA i SIOSTRY

Henryk Sienkiewicz to jeden z największych pisarzy nie tylko polskich, ale i światowych. Laureat wielu nagród, w tym Nagrody Nobla, i to za całą twórczość. Uhonorowany w czasach (to trzeba dziś podkreślić), gdy liczyły się umiejętności, a nie skandale, czy tzw. nagrody Nike. Sienkiewicz to ten, który wykształcił i wychował wiele pokoleń Polaków. Jego dzieła przetłumaczono na dziesiątki języków. Na przykład jego dzieło „Quo vadis” ukazało się łącznie w 60-ciu językach.

Sienkiewicz tworzył w czasie zaborów, a dokładnie pod zaborem rosyjskim, gdzie zaborca dążył do unicestwienia naszego Narodu. I właśnie polskie elity były wówczas wychowawcami Narodu: pisarze, malarze, naukowcy, muzycy, twórcy – każda dziedzina kultury nakierowana była na wolność Polski. Taki też cel miała twórczość Sienkiewicza. Taką była Trylogia Sienkiewicza, ale też powieść szczególna dla młodzieży: „W pustyni i w puszczy”. W niej, 14-letni Staś, obarczony odpowiedzialnością za młodszą (ośmioletnią) Nel, rzucony w afrykańską pustynię i puszczę, nie tylko ją broni, ale także broni wierności chrześcijaństwu, mimo że za to groziła mu śmierć. Zaprowadzony przed muzułmanina Mahdiego, w rozmowie z nim, chłopiec się nie ugiął. Uprzedzony przez Greka, jak ma się zachować przed prorokiem Mahdim, żeby bez wahania przyjął wiarę muzułmańską, czym go sobie zjedna i uratuje życie swoje i Nel, Staś rzeczowo i odważnie oświadczył: Jakże, ja będąc chrześcijaninem, mógłbym stać się muzułmaninem? Stałbym się wyznawcą innej wiary, której nie znam i uczyniłbym to tylko z tchórzostwa. Prorok nie ukarał ich, tylko odesłał Grekowi. Owszem, śmiercią nie należy nikomu szafować, ale jeśli ktoś zagrozi twojej wierze, matce, siostrze, bratu, bliźniemu lub ojczyźnie, musisz stanąć w obronie. Musimy zawczasu bronić naszej tożsamości. Amen.