Kazanie na VI Niedzielę Wielkanocną (17 V 2020 r.)

Kazanie na VI Niedzielę Wielkanocną (17 V 2020 r.)

BRACIA i SIOSTRY!

W pierwotnym Kościele formowały się doktryna oraz praktyka codziennego życia uczniów Chrystusa. Coś, co możemy dziś nazywać etyką i moralnością chrześcijańską. Ci, którzy chcieli żyć w braterskiej miłości oraz trwać na łamaniu chleba, natrafiali jednak na opór zarówno Żydów, jak i pogan. Po ukamienowaniu diakona Szczepana wybuchło wówczas wielkie prześladowanie w Kościele jerozolimskim. Pokojowa codzienność uczniów stała się czymś niemożliwym do realizacji. W pierwotnej wspólnocie dochodzi do rozproszenia. Dlatego, wspomniany w dzisiejszym pierwszym Czytaniu z Dziejów Apostolskich, apostoł Filip przybył z Jerozolimy do sąsiedniego miasta Samarii. Ale tam nie zamierzał wieść żywota uciekiniera. Jak czytamy: Głosił im Chrystusa. Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił. Pan Bóg znów pokazał, że to On jest Panem dziejów. Filip stał się narzędziem w dziele ewangelizacji. Kościół, zamiast zostać zniszczony, wyszedł z misją ewangelizacyjną poza Jerozolimę. I odtąd będzie rozszerzał się aż po krańce ziemi.

Jak chrześcijanin może się bronić wobec tych, którzy go atakują. Trzeba mieć w sercu Chrystusa. W pierwszych wiekach po Chrystusie siłą pociągającą ludzi do wiary było zdumienie nad chrześcijańskim sposobem życia. Mówiono: Patrzcie, jak oni się kochają!” Kilkutysięczna grupa pierwszych wyznawców Jezusa z Jerozolimy w ciągu kilku dziesięcioleci przeobraziła się w miliony wiernych najpierw po całym Imperium Rzymskim, a potem w następne miliony aż po krańce ziemi. Do dziś, jak podkreśla to Ewangelia, istotne dla chrześcijan jest miłość i zachowanie przykazań. Jezus powiedział: Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a da wam Ducha Świętego. Jezus doskonale wie, że jesteśmy słabi. Amen.