Uroczystość Bożej Rodzicielki Maryi (1 I 2020 r.)

Kazanie na Uroczystość  Świętej Bożej Rodzicielki (1 I 2020 r.)

Drodzy Czciciele Matki Bożej!

Maryja jest całkowicie i trwale otoczona łaskawością Bożą. Jest błogosławiona, jak błogosławiony jest Jezus. Jako Matka Pana, uniknęła wszystkich zakusów węża piekielnego. Pismo św. mówi, że Najświętsza Panna była całkowicie święta, całkowicie miła Bogu i to przed Zwiastowaniem. Dziewica Maryja, złączona najściślej z Jezusem, urzeczywistniała wraz z Nim i przez Niego nieprzyjaźń przeciwko jadowitemu wężowi i niepokalaną stopą starła łeb jego. Potwierdził to Sobór Efeski w 431 roku. Maryja była na pewno mieszkaniem godnym Jezusa Chrystusa. Pierwszy ślad istnienia święta Niepokalanego Poczęcia NMP występuje na Wschodzie bizantyjskim pod koniec VII wieku. Na Zachodzie to święto przyjmowało się powoli: najpierw w Normandii i we Francji, a następnie w Belgii i Hiszpanii, a w Rzymie dopiero w 1330 roku, ale jeszcze nie w sposób oficjalny. Jednak w XIV wieku nie było kraju katolickiego, w którym nie czczono by Matki Bożej Niepokalanej, również w Polsce czczoną Ją jako Niepokalaną. W połowie XIV wieku wybudowano ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP kaplicę w katedrze wawelskiej. Wielki wpływ na utrwalenie nauki o Niepokalanym Poczęciu Maryi wywierał „zmysł wiary” pobożnego ludu i Sobór w Bazylei w 1439 roku oficjalnie ogłosił ten dogmat. Dogmat nie został jednak zatwierdzony, gdyż sobór w okresie jego formułowania miał już charakter nielegalny. Kult Maryi w tym czasie był jednak nadal silny. W I Rzeczypospolitej było niejako naturalne, że królowie wzywali opieki Matki Bożej. W XV wieku profesorowie i studenci Akademii Jagiellońskiej w Krakowie zostali zobowiązani do obrony przywileju Niepokalanego Poczęcia NMP. W XVI wieku w Polsce zaczęto obchodzić święto Niepokalanego Poczęcia, powstała Sodalicja Mariańska, krzewiły się bractwa i stowarzyszenia różańcowe. Kościół w Wielkim Garcu od początku istnienia nosi wezwanie Maryjne – Wniebowzięcia NMP. Jeszcze w roku 1599 wizytator biskupi domyślał się takiego patronatu. Natomiast przed rokiem 1660 przyjął wezwanie Zwiastowania NMP. Obecną nazwę, co ciekawe, nadano już w 1746 rokiem, czyli na długo jeszcze przed oficjalnym nadaniem tego tytułu przez papieża Piusa IX w 1854 roku. 11 lutego 1858 roku, cztery lata po ogłoszeniu dogmatu Niepokalanego Poczęcia, Maryja zaczęła ukazywać się w Lourdes 14-letniej pasterce św. Bernadecie. 25 marca Najświętsza Maryja Panna przedstawiła się Bernadecie jako Niepokalane Poczęcie.

Kościół święty od początku swego istnienia wierzył w Boskie Macierzyństwo Najświętszej Maryi Panny. Wierzył także, że Maryja poczęła i urodziła Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, w sposób dziewiczy. Obydwie te prawdy mają swoje oparcie zarówno w Piśmie św., jak również w Tradycji i w powszechnym nauczaniu Kościoła. Amen.

Kazanie na Uroczystość  Świętej Bożej Rodzicielki (1 I 2020 r.)

Drodzy Czciciele Matki Bożej!

Maryja jest całkowicie i trwale otoczona łaskawością Bożą. Jest błogosławiona, jak błogosławiony jest Jezus. Jako Matka Pana, uniknęła wszystkich zakusów węża piekielnego. Pismo św. mówi, że Najświętsza Panna była całkowicie święta, całkowicie miła Bogu i to przed Zwiastowaniem. Dziewica Maryja, złączona najściślej z Jezusem, urzeczywistniała wraz z Nim i przez Niego nieprzyjaźń przeciwko jadowitemu wężowi i niepokalaną stopą starła łeb jego. Potwierdził to Sobór Efeski w 431 roku. Maryja była na pewno mieszkaniem godnym Jezusa Chrystusa. Pierwszy ślad istnienia święta Niepokalanego Poczęcia NMP występuje na Wschodzie bizantyjskim pod koniec VII wieku. Na Zachodzie to święto przyjmowało się powoli: najpierw w Normandii i we Francji, a następnie w Belgii i Hiszpanii, a w Rzymie dopiero w 1330 roku, ale jeszcze nie w sposób oficjalny. Jednak w XIV wieku nie było kraju katolickiego, w którym nie czczono by Matki Bożej Niepokalanej, również w Polsce czczoną Ją jako Niepokalaną. W połowie XIV wieku wybudowano ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP kaplicę w katedrze wawelskiej. Wielki wpływ na utrwalenie nauki o Niepokalanym Poczęciu Maryi wywierał „zmysł wiary” pobożnego ludu i Sobór w Bazylei w 1439 roku oficjalnie ogłosił ten dogmat. Dogmat nie został jednak zatwierdzony, gdyż sobór w okresie jego formułowania miał już charakter nielegalny. Kult Maryi w tym czasie był jednak nadal silny. W I Rzeczypospolitej było niejako naturalne, że królowie wzywali opieki Matki Bożej. W XV wieku profesorowie i studenci Akademii Jagiellońskiej w Krakowie zostali zobowiązani do obrony przywileju Niepokalanego Poczęcia NMP. W XVI wieku w Polsce zaczęto obchodzić święto Niepokalanego Poczęcia, powstała Sodalicja Mariańska, krzewiły się bractwa i stowarzyszenia różańcowe. Kościół w Wielkim Garcu od początku istnienia nosi wezwanie Maryjne – Wniebowzięcia NMP. Jeszcze w roku 1599 wizytator biskupi domyślał się takiego patronatu. Natomiast przed rokiem 1660 przyjął wezwanie Zwiastowania NMP. Obecną nazwę, co ciekawe, nadano już w 1746 rokiem, czyli na długo jeszcze przed oficjalnym nadaniem tego tytułu przez papieża Piusa IX w 1854 roku. 11 lutego 1858 roku, cztery lata po ogłoszeniu dogmatu Niepokalanego Poczęcia, Maryja zaczęła ukazywać się w Lourdes 14-letniej pasterce św. Bernadecie. 25 marca Najświętsza Maryja Panna przedstawiła się Bernadecie jako Niepokalane Poczęcie.

Kościół święty od początku swego istnienia wierzył w Boskie Macierzyństwo Najświętszej Maryi Panny. Wierzył także, że Maryja poczęła i urodziła Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, w sposób dziewiczy. Obydwie te prawdy mają swoje oparcie zarówno w Piśmie św., jak również w Tradycji i w powszechnym nauczaniu Kościoła. Amen.