Kazanie o sanktuarium w Piasecznie (8 IX 2019 r.)

Sanktuarium Maryjne w Piasecznie (8 IX 2019 r.)

Drodzy czciciele Matki Boskiej Piaseckiej!

U nas, na Kociewiu, leży wieś Piaseczno. Zabytkowy, gotycki  kościół jest najstarszym sanktuarium maryjnym Pomorza. Gotycka figura Madonny z Dzieciątkiem, Królowa Pomorza, uśmiecha się radośnie, dodając otuchy każdemu, kto przed Nią klęka. Bardzo stara tradycja przekazuje, że w końcu XIV wieku jechał wozem do Gniewa smolarz, wioząc ze sobą sparaliżowanego syna. W czasie odpoczynku ojciec zasnął. Choremu chłopcu ukazała się wówczas Matka Boża, polecając podejść do siebie. Kaleka wstał i doznał cudownego uzdrowienia. Wieść o tym nadzwyczajnym wydarzeniu szybko się rozeszła. Na podstawie podanego przez uzdrowionego chłopca opisu wyglądu Matki Bożej w momencie udzielania łaski powrotu do zdrowia, nieznany rzeźbiarz w roku 1380 wykonał figurę uśmiechniętej Madonny, którą umieszczono w kościele, gdzie zasłynęła licznymi łaskami. Kościół został zbudowany w 1347 roku przez Krzyżaków (50 lat wcześniej niż nasz kościół w Garcu). Już na przełomie XIV/XV wieku na skutek zwiększającej się liczby pielgrzymów kościół rozbudowano. W tym czasie opiekę nad sanktuarium sprawowały siostry benedyktynki z Chełmna. Nowy wielki rozkwit kultu w Piasecznie przypada na drugą połowę XVI wieku. Pomorze obejmuje fala protestantyzmu. Wierni czciciele Matki Bożej ukrywają Jej cudowną figurę i miłość ku Maryi wypiera luteranizm z Kociewia. Tak samo w Piasecznie ta nowa wiara nie znajduje w ogóle podatnego gruntu. Liczne łaski, a nade wszystko cudowne wskrzeszenie Anny Konopackiej, potem uzdrowienie księżnej Krystyny Anny Radziwiłłówny nabierają takiego rozgłosu, że ówczesny biskup włocławski wyznacza w 1645 roku specjalną komisję do zbadania kultu łaskami słynącej figury Matki Bożej w Piasecznie. W 1649 roku biskup potwierdza kult łaskami słynącej figury, polecając swe orzeczenie odczytać we wszystkich kościołach ówczesnej diecezji włocławsko-kujawsko-pomorskiej. Wśród czcicieli Matki Bożej Piaseckiej – jak głosił komunikat – znajdują się: Królowie i Pany, i wszystkie stany. Wielkim czcicielem uśmiechniętej Madonny był starosta królewski z pobliskiego Gniewa, późniejszy zwycięski król Rzeczypospolitej Jan III Sobieski. Matce Bożej dziękuje on za zwycięstwo nad turecko-tatarską armią pod Chocimiem w roku 1673 i pod Żurawnem w 1675 roku. Z fundacji Jana Sobieskiego kościół w Piasecznie otrzymał nowe sklepienie, bowiem pierwotne zostało zniszczone podczas najazdu szwedzkiego w latach 30. XVII wieku. Na pamiątkę w zworniku nawy głównej umieszczono herb Sobieskich (do tej pory widoczny). Papież Paweł VI wpisał Sanktuarium Piaseckie z dniem 21 listopada 1967 roku do powszechnego Kościelnego Spisu Miejsc Łaskami Słynących. W 1968 roku ks. kardynał Karol Wojtyła (późniejszy papież) i biskup z Pelplina Kazimierz Józef Kowalski dokonali obrzędu koronacji (w ubiegłym roku była obchodzona 50. rocznica). Na uroczystości przybyło ponad 70 tysięcy czcicieli Maryi z całej Polski. Koronę na skronie Maryi włożył kardynał Wojtyła, a Dzieciątku biskup Kazimierz Kowalski – ordynariusz diecezji. Miejsce objawień znajduje się 100 metrów od kościoła, gdzie jest kaplica przy studzience. Sanktuarium jest dla diecezji pelplińskiej szczególnym znakiem błogosławieństwa Boga, udzielanego za wstawiennictwem Matki Bożej Jedności. Na tej świętej ziemi, w miejscu objawienia Matki Bożej, wierni od samego początku stawiali krzyże, figury. Pierwszą murowaną kaplicę wzniesiono w 1727 roku. W następnych latach kapliczkę rozbudowano, również po II wojnie światowej. W kościele są dwie kaplice: jedna poświęcona św. Józefowi, druga – Matce Bożej Szkaplerznej (w stylu barokowym z XVIII wieku). Rzeźbiony, barokowy jest również ołtarz główny, ambona, chrzcielnica i chór. Mnie zawsze ciekawią też witraże w prezbiterium z wizerunkami ukazania się Matki Bożej w Lourdes, Fatimie, La Salette, Guadalupe, Gietrzwałdzie i miejscowym Piasecznie. Amen.