Kazanie na Boże Ciało (20 VI 2019 r.)

Kazanie na Boże Ciało 2019 r.

BRACIA i SIOSTRY!

Istotą tajemnicy Kościoła jest Eucharystia. Kościół żyje dzięki Eucharystii. Ta prawda wyraża nie tylko codzienne doświadczenie wiary, ale zawiera w sobie istotę tajemnicy Kościoła. Nieustannie  urzeczywistnia się obietnica Chrystusa: A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. Kościół otrzymał Eucharystię od Chrystusa, swojego Pana i Zbawiciela, nie jako jeden z wielu cennych darów, ale jako dar największy, ponieważ jest to dar z samego siebie, z własnej Osoby w jej świętym człowieczeństwie, jak też dar Jego zbawienia: Kto Mnie pożywa, będzie żył na wieki.. Przez Komunię św. otrzymujemy Tego, który ofiarował się za nas, otrzymujemy Jego Ciało, które złożył za nas na Krzyżu, oraz Jego Krew, którą przelał za wielu (…) na odpuszczenie grzechów. W Eucharystii otrzymujemy także gwarancję zmartwychwstania ciał, które nastąpi na końcu świata: Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

Opowiadam mi jeden z naszych starszych parafian: znalazł się on w szpitalu w Gdańsku. Tam codziennie przychodził kapłan z Komunią św. Na sali było ich siedmiu mężczyzn. Żaden z nich  nie skorzystał ze spowiedzi ani nie przyjmował Komunii św., tylko on. Mało tego, tych pozostałych sześciu zawsze popatrzyli na siebie i jakby się dziwili temu, że on przyjmuje Komunię św. Raz nawet powiedzieli: on to chyba ze wsi.

BRACIA i SIOSTRY! Eucharystia jest drogą do nieba, która otwiera się na ziemi. Eucharystia to szczyt ewangelizacji, ponieważ jej celem jest zjednoczenie z Chrystusem, a w Nim z Ojcem i z Duchem Świętym. Eucharystia objawia się zatem jako zwieńczenie wszystkich sakramentów, a Komunia św. zakłada życie w łasce. Tylko w ten sposób wchodzimy w prawdziwą komunię z Bogiem Ojcem, Synem Bożym i Duchem Świętym już tu na ziemi. A niektórym tak ciężko poświęcić chociażby jedną godzinę w tygodniu, w niedzielę, żeby przyjść na mszę św. Tydzień ma 168 godzin, a jego nie stać, żeby jedną godzinę poświęcić Bogu! Ta, wysoka wieża woła, chodźcie dzieci do kościoła. Droga przecież niedaleka , a Pan Jezus na nas czeka – wiedzą o tym już dzieci.

W 1986 roku radziecki i gruziński reżyser Tengiz Abuladze nakręcił film „Pokuta”. Kończy się on rozmową między starszą kobietą i pewnym młodym człowiekiem. Staruszka pyta go: „czy ta droga (którą idą) prowadzi do kościoła?” Gdy w odpowiedzi słyszy: „Nie, to nie jest droga do kościoła”, staruszka  odpowiada bardzo wymownym pytaniem: „A po cóż komu droga, która nie prowadzi do kościoła?” W tym prostym pytaniu nie chodzi oczywiście tylko o budynek kościoła, w którym można się pomodlić. Ta starsza kobieta dobrze wiedziała, że świątynia, to coś więcej niż tylko miejsce do modlitwy. Za słowem „kościół” kryło się coś więcej: kryło się głębokie doświadczenie Boga i wspólnoty.

Jeszcze żyjemy w nurcie duszpasterskiego programu „Duch, który umacnia miłość”, ale wiemy już, że nowy program duszpasterski Kościoła w Polsce na lata 2019-2020 poświęcony będzie właśnie Eucharystii, gdyż nie ma cenniejszej rzeczywistości w Kościele niż Eucharystia. Choć pierwszy rok programu rozpocznie się dopiero w pierwszą niedzielę tegorocznego Adwentu, już dziś, w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej (w skrócie: Boże Ciało), ogarnijmy refleksją słowa o Eucharystii, wyrażone niegdyś przez świętego Jana Pawła II: o Eucharystii w życiu Kościoła. Każdy krok ku świętości, każde działanie podjęte dla realizacji misji Kościoła, każda realizacja programów duszpasterskich winny czerpać siłę z tajemnicy eucharystycznej i ku niej kierować się jako do szczytu. W Eucharystii mamy Jezusa, Jego odkupieńczą ofiarę. Mamy Jego zmartwychwstanie, mamy dar Ducha Świętego. Mamy adorację, posłuszeństwo i umiłowanie Boga Ojca. Jeżeli zaniedbamy Eucharystię, jak będziemy mogli zaradzić naszej nędzy, jak się zbawimy? Amen.